เถ้าแก่เนี้ยสายลุย จบ PDF

รักนะคะคนเถื่อนของฉัน PDF

ดารณาขยับลุกขึ้นมานั่งพับเพียบเรียบร้อยอยู่บนที่นอน ดวงตาแป๋วสบกับดวงตาคมกริบของคนตัวใหญ่ที่ยืนเท้าสะเอวมองเธออย่างเอาเรื่องก่อนจะเดินกระฟึดกระฟัดมานั่งหันหลังให้บนเตียงอย่างโกรธๆ
และก็เป็นเธอที่ยอมเอ่ยออกมาก่อน ด้วยรู้ดีว่าเขา 'งอน' เพราะ 'อยากให้ง้อ'
“หึงใช่ไหมคะ” ถามเขายิ้มๆ
“ไม่!” เขาปฏิเสธทันควัน
“อ้าว ก็ทำเหมือนหวง ถ้าไม่ใช่หึงแล้วคืออะไรล่ะคะ” ถามพร้อมกับที่ใบหน้าสวยหวานแสดงอาการงงงวยไปด้วย
“ไม่มีอะไรทั้งนั้นโว้ย” เขาตะคอกออกมาอย่างดุดัน แต่นั่นไม่ได้ทำให้คนที่คุ้นเคยกับเขามากกว่าใครรู้สึกกลัว
“จอมอย่าโวยวายได้ไหมคะ หนูถามจอมดีๆ นะ” เธอยังตะล่อมเขาเสียงหวาน
“ไม่มีอะไร! แกล้งทำดีให้ตายใจเท่านั้นแหละ”
“คิกๆ”
เธอมองหน้าเขาด้วยประกายตาแสนหวาน ก่อนจะก้มหน้าลงหัวเราะคิกๆ ราวกับขบขันนักหนา ทำให้คนที่กำลังอารมณ์คุกรุ่นยิ่งโมโหหนักกว่าเดิม
ไม่ติดว่ารัก พ่อจะเตะกระเด็นไปติดฝาบ้านเลยจริงๆ !!!

Download