เรื่องที่จะทำให้ผู้หญิงสักคนตกหลุมรัก ไม่ใช่เรื่องยากเลยสำหรับ หนึ่งเดียว...ปิลันธ์ และผู้หญิงอย่าง พิชยนี ก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น
แต่ทำไม...การเข้าไปอยู่ใกล้หล่อนถึงได้ยากเย็นนัก ทั้งที่พอจะมองออกว่าหล่อนเอง...มีใจ?
อีกนิดเดียวเท่านั้น พิชยนีก็จะเดินลงหลุมพรางที่เขาขุดเอาไว้แล้วแท้ๆ แต่ทำไมจู่ๆ เจ้าหล่อนถึงได้ตื่นจากมนต์สเน่หา แล้วหนีหายไปดื้อๆ
คนเจ้าเล่ห์ยิ้ม ประกายตาวาววับ ก็ถ้าพิชยนีมีเวลาเหลือเฟือเพื่อจะหนี ลูกผู้ชายอย่าง หนึ่งเดียว ก็มีเวลาไล่ตามหล่อนทั้งชีวิตเหมือนกัน
ทว่า...หนีอะไรก็หนีได้ แต่หากจะหนีหัวใจตัวเอง จะพ้นอย่างนั้นหรือ พิชยนี?
 จบแล้ว){kind=link}